Rob Fransman met (rechts) Regina Grüter, schrijver van het voorwoord en (links) Jetje Manheim, die samen met Rozette Kats het nawoord schreef
Medeaanklager én columnist, dat werd Rob Fransman misschien wel tegen wil en dank. Pas kort voor aanvang van het proces-Demjanjuk hoort hij van de mogelijkheid als medeaanklager te kunnen optreden. Zo sluit hij, als 23e, de rij van Nederlandse medeaanklagers. Hij ziet dit als een plicht tegenover zijn in Sobibor omgebrachte ouders Isaac Fransman en Rachel Fransman-Van Lochem.
Vanaf het moment dat hij besluit medeaanklager te zijn houdt hij een weblog bij en doet dat al snel ook voor Radio Nederland Wereldomroep (RNW). Veelvuldig is hij in München in de rechtszaal aanwezig waar hij als dubbel betrokken waarnemer het proces van waarheidsvinding volgt. Als bijvoorbeeld het originele Dienstausweis van Iwan Demjanjuk in de Russische ambassade door de juristen in ogenschouw genomen wordt is Rob Fransman daarbij aanwezig.
De combinatie van medeaanklager en columnist geven hem de unieke gelegenheid zijn ervaringen in deze zaak te beschrijven op een persoonlijke, soms relativerende, soms geëmotioneerde of zelfs humoristische manier.
Op 30 juni 2011 is het boek met de gebundelde columns, uitgegeven door Verbum Holocaust Bibliotheek, feestelijk gepresenteerd bij RNW. Ingesloten is een documentaire op dvd van de reis die Rob Fransman samen met zijn kleindochter maakte naar Sobibor. Stichting Sobibor mocht het nawoord schrijven in dit expressieve verslag van rechtbank- en persoonlijke ervaringen gedurende de anderhalf jaar die het proces-Demjanjuk duurde.
Voor een foto-impressie, volg deze links: 1 en 2 naar foto’s gemaakt door Carlo Huffener.
