
Zeer indrukwekkend en het blijft zeker levenslang bij mij hangen. Ik draag het iedere dag een beetje met mij mee.

Hieronder de belangrijkste conclusies.
Deelnemers zijn erg positief over hun deelname aan de internationale jongerenconferentie over Sobibor, en zijn dankbaar voor de ervaring die zij hebben opgedaan door hun deelname. Bijna iedereen zou de reis aanraden aan andere scholieren/scholen. Het maakt een grote indruk om de locaties met eigen ogen te zien, in combinatie met de heftige verhalen die erbij horen. De reis is een ingrijpende ervaring, de voorbereiding van de reis vanuit Stichting Sobibor en de nazorg waren voor een meerderheid van de deelnemers (heel) belangrijk voor hoe zij de reis hebben ervaren.
De reis naar Polen heeft deelnemers (zeer) veel kennis opgeleverd over de Holocaust, Sobibor en Majdanek. Voor de meesten heeft het bezoek aan Sobibor en Majdanek meer invloed gehad op hun beeld van de Holocaust dan het onderwijs op school. Vrijwel alle deelnemers vonden het (enigszins) leerzaam, belangrijk én verhelderend om de Holocaust en uitsluiting te bespreken met jongeren uit andere landen. Een kwart van de deelnemers noemt de gesprekken met andere deelnemers aan de reis indrukwekkend.
Het gaat dan vooral om zorgen om uitsluiting op basis van etniciteit, maar ook om uitsluiting op basis van seksuele oriëntatie, sociaal economische achtergrond en gender.
Circa vier op de tien deelnemers geven aan dat de reis naar Sobibor en Majdanek (zeer) veel invloed heeft gehad op hoe zij nu denken over uitsluiting van (groepen) mensen. Ook heeft de reis enige impact op het gedrag van deelnemers als zij uitsluiting in hun omgeving zien gebeuren.

“Ik ging op reis als een meisje en kwam terug als een vrouw.”