Op zondag 9 juni werd in Nationaal Monument Kamp Vught de jaarlijkse Herdenking Kindertransporten gehouden. Een mooie herdenking op een zonovergoten dag in Brabant opgeluisterd door muziek van Mir Tsvey.
Nadat alle mensen naar het monument liepen lazen kinderen van de Vughtse basisschool De Schalm (groep 7) de namen voor van de kinderen die mee zijn gegaan op het zogenaamde Kindertransport. Toen iedereen zat las Donald de Marcas de proclamatie voor waarmee de transporten van 6 en 7 juni 1943 bekend werden gemaakt. Er vertrokken toen twee treinen met bijna 1300 Joodse kinderen uit kamp Vught. Alle kinderen onder de 16 moesten weg, hun moeders mochten mee. Er werd gezegd dat zij naar een speciaal kinderkamp in de buurt zouden gaan. Maar de treinen gingen naar doorgangskamp Westerbork en vervolgens naar Sobibor in Polen, niemand overleefde dit transport.
Maarten Eddes, voorzitter van Stichting Sobibor, kreeg daarna het woord die aandacht besteedde aan het recent gevonden identificatieplaatje van David – Deddy – Zak, een 8-jarig jongetje die op dit 15e transport naar Sobibor zat met zijn ouders. Bizar en tegelijk prachtig dat zo’n plaatje 70 jaar dato uit de grond komt, een teken naar het heden dat zo’n kindertransport nooit meer mag plaatsvinden. Ook maakte hij de link naar de kindertransporten in het buitenland, zo het kindertransport vanuit het Poolse Wlodawa waar in de zomer van 1942 700 kinderen moesten verzamelen op het lokale voetbalveld en naar Sobibor werden vervoerd om nooit meer weder te keren. In de hal van Nationaal Monument Kamp Vught hingen de winnende tekeningen van scholieren uit Wlodawa die jaarlijks met onze stichting in april herdenken in Sobibor.
Na een muzikaal intermezzo nam opperrabijn Binyomin Jacobs het woord met een woord voor herdenking. Treffend was de anekdote van een Sjoa overlevende die tegen een rebbe zei dat hij niet meer in God geloofde, waarop de rebbe antwoordde ‘dus u gelooft nu in de mensheid’. Dat geeft inderdaad te denken. Hij sloot af met yiskor en kaddisj.
Joël Cahen, directeur Joods Historisch Museum en opgegroeid in Vught, als hoofdspreker vertelde over zijn leven in Vught, zijn vader en ook wat het identificatieplaatje van David Zak bij hem teweeg bracht. Een mooie overpeinzing.
Na afloop werden er 70 ballonnen opgelaten, voor elk jaar een ballon opdat wij niet vergeten.
Al met al een prachtige herdenking.
