Transport 3 | Westerbork – Sobibor | 10 maart 1943 | 964 personen | 1 overlevende
Het echtpaar Bernard Salomon Themans en Judik Themans-Simons vormden samen de directie van het Centraal Israëlitisch Weeshuis in Utrecht. Zij waren getrouwd op 1 mei 1935 en ouders van twee jonge kinderen: Sonja en Leon. Een paar jaar eerder, in 1928, maakte Judik nog deel uit van het Nederlandse Vrouwen Gymnasiasten Team die tijdens de Olympische Spelen in Amsterdam een gouden medaille won. Nu was zij samen met haar man de ouders van de vele weeskinderen.
In september 1940 mochten de Duitse vluchtelingenkinderen die ouder waren dan 15 jaar niet meer in het kustgebied wonen. De meeste kinderen kwamen naar het Centraal Israëlitisch Weeshuis in Utrecht. Twee jaar later, in februari 1942, werden de uit Duitsland gevluchte kinderen door de bezetters naar Kamp Westerbork gedeporteerd. Een paar maanden later, in oktober 1942, moesten de resterende kinderen en het voltallige weeshuispersoneel weg. Eerst naar een weeshuis in Amsterdam, maar werden uiteindelijk in 1943 gedeporteerd naar Westerbork. Bernard en Judik kregen de mogelijkheid om hieraan te ontsnappen, maar weigerden en bleven bij de kinderen. Vanuit Westerbork gingen ze op transport naar Oost-Europa waar ze op een enkeling na allemaal werden vermoord.
Bernard, Judik en hun twee kinderen: de vijfjarige Sonja en de driejarige Leon zaten in het derde transport van Westerbork naar Sobibor. Het hele gezin werd bij aankomst vermoord.